İnançlarım Suya Değdi......

Ne çok inanmıştım sana.İnanmak iyi geliyordu çünkü...Kolay değil o kadar zaman,neler biriktirdik yürek kıvrımlarımızda.Sana dargın değilim,kırgınlıklarım su yüzüne yavaş,yavaş vuruyor.Ne kadar olduklarından haberdar değilim henüz.Kilometre taşlarıma bakmaya korkuyorum.Bu durum içimi acıtıyor anlıyor musun?Ama kendime öfkeliyim en çok.Çünkü bile-isteye yanlış yaşadım.Çünkü en başından belliydi böyle olacağı.Sen bu konuda hiç başka davranmadın.Ama ben bir gün değişir diye avuttum kendimi. Başka türlüsünü düşünmek te ,yaşamakta hem zor hem de korkutucu. Ben de korktum işte.Bu cesur duruşun arkasında böyle korkak bir yürek var da ondanYanında kalmak için yanlız kalacak kadar korkak davrandığım için kendimi hiç bağışlamayacağım.Tarihime karşı hesabım hep açık kalacak bu yüzden.Gözlerim ufuk çizgimi aramaktan yoruluyor bu günlerde.Omuzlarım dik kalmak için uğraşmıyor artık.En çok da çocuklar!....Onlar yakıyor canımı dersem anlar mısın?Dünya güzellerinin beni bu kadar acıtacaklarını farkettiğimde artık çok geç olmuştu.Ne zaman bir çocuk görsem içimde tarifi imkansız bir yangı oluyor.-"Çok güzel anne olurdu senden" dediklerinde insanlar ben inadına kendimi daha kötü hisseder oldum.

Artık keşke demiyorum.Keşkelerin olduğu yumakları yaktım bir bir.Küllerini inaçlarımın değdiği sulara savurdum.Başıboş ve anlamsızlığı sürdüm boy boy.Gitsin gidebildiği kadar.İnandım da ne oldu sanki.İnançlarım için ödediğim bedeller ne işe yaradı.Arabesk yaşama inat,yaralı-bereli ama onurlu yaşam hiç de kolay olmuyor bu günlerde.

Dedim ya ; inançlarımın suya değdiği zamanlardayım.Kolay olmayacak elbet bunları yaşamak.Kolay olmayacak bu koca yalnızlığı sineye çekmek.Sokak aralarında koşuşan çocuklara içindeki acıya rağmensarılmak hiç de kolay olmayacak biliyorum. Ama biliyorum ki artık seninle başka türlüsü de ol(a)mayacak!

Zaman doğru zaman,adam doğru adam,kadın doğru kadınve aşk en doğrusuydu ya hani?İyi ama bunca doğrunun içinde bir yanlış var değil mi? Çünkü herşey bu kadar doğru olsaydı bunların bizim hayatımızda ne işi vardı?

İnançlarım bir bir suya değiyor.Sular bulandı,inançlarım bulanalı bayağı zamn oldu zaten.Bulanıklar kirliliğe dönüşmeden birşeyler yapmalıyım.İçimdeki sese kulak verip koşaradım bir Çocuk Esirgeme kurumunda almalıyım soluğu.Çocuksuz bir yaşamı dayatan bir adamın acısını içimin yalnızlığını,onun kollarında unutmalıyım.

Sızlanma vakti değil.İçimin umuda kanat çırpan güvercinlerinin kanatlarına tutunup biran önce gitmeliyim.Umutlarımıza,kayıplarımıza ve hala bitmeyen inançlarımıza ve en çok da size sevgiyle